معنی نگاه انداختن - جستجوی لغت در جدول جو

نگاه انداختن(غُ بَ تَ)

لغت نامه دهخدا

تصویری از راه انداختن — تصویر راه انداختن

اسباب سفر کسی را فراهم ساختن و او را روانه کردن
وسیلۀ نقلیه یا ماشینی را آماده ساختن و به حرکت درآوردن

(غُ بَ وَ دَ)

نقاب انداختن از چیزی، آن را نمایان کردن. پرده از آن برگرفتن:
ای از پی آشوب ما از رخ نقاب انداخته
لعل تو سنگ سرزنش بر آفتاب انداخته.
خاقانی.
- نقاب انداختن بر چیزی، آن را پنهان کردن. مخفی کردن. پوشاندن

لغت نامه دهخدا

نمره انداختن

(غُصْ صَ / صِ اَ دَ)

ظاهر شدن نمره در جعبه ای که متصل به زنگ اخبار است و نمودار اطاق یا میزی است که از آنجا پیشخدمت را احضار کرده اند، در کنتور آب و برق و تلفن، چرخیدن صفحه ای که نمره هائی بر آن ثبت است و تعیین کردن مقدار آب یا برق مصرف شده یا تعداد دفعاتی که با تلفن مکالمه شده است

لغت نامه دهخدا

نگون انداختن

(غَ شُ دَ)

نگون افکندن. رجوع به نگون و نگون افکندن شود:
چو پاسخ چنین گفت آن رهنمون
بزد تیغو انداختش سر نگون.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

لگام انداختن

(سَ اَ تَ)

بازداشتن مرکب را از سرکشی و نافرمانی کردن:
آه ما رو به فلک کرد که مانع گردد
توسن سرکش ما را که لگام اندازد.
ابونصر نصیرای بدخشانی (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

براه انداختن

(مَ ءَ)

مرکّب از: ب + راه + انداختن، براه افکندن. بیدار کردن و راه نمودن. (آنندراج)، راهی کردن:
بال و پر شد شوق من سنگ نشان خفته را
من براه انداختم این کاروان خفته را.
صائب (آنندراج)،

لغت نامه دهخدا